Biz bugün söyleştik içimdeki cimcimeyle biraz hüzünlüyüz sarıldık birbirimize ağlamadık içimize akıttık gözyaşlarımızı en çokta sustuk gürültülerin içinde.
Biz bugün söyleştik içimdeki cimcimeyle biraz hüzünlüyüz sarıldık birbirimize ağlamadık içimize akıttık gözyaşlarımızı en çokta sustuk gürültülerin içinde sustuk. Üstelik içimizde bağıran başka destansı nağmeler de vardı. Hüzzam esiyordu, rüzgar bulutlar maviden griye yükseliyordu, gökyüzü şiirini yazmıştı. Mavi gözyaşları söz yaşlarına karıştı hüzün penceremde...
Birde anneler günü eklendi, lütfen gürültülü kutlamayınız! Anne acısı çeken anne kokusunu bilmeyen yanağını annesinin okşanmadığı anne tarifini bilmeyenler var. Evladı olmayan hatta acının en ağırı toprağa gömdüğümüz anneler var, annesiz çocuklar, çocuksuz anneler diz yaraları, yürek yaralarına karışmış, hüzünlü geçmişleri olan her anneler gününde sancı çekiyorlar.
Kedere yüklü gebe anneler. Kutlayınız ama biraz hissettirmeden kutlayınız, depremdeki anneleri düşünerek kutlayınız. Birde bu duyguyu bilmeyenler, düşünerek bence bu yılda kutlamayınız. Daha acılarımız soğumadı onca hüzünler yağarken memleketime,
memleketimin annelerine, eksik kalsın anneler yılınızda bir kez...
Kıymet Şahin
12.Mayıs.2024
