Huzur kapladı içimi, güvendiğim sevdiklerimi düşünüp kutsadım onları. Kaçımız ihanetlerin ayazını yemişizdir, kaç kelebek ölmüştür saklı yalanlarda!
Günaydın
GÜVEN DUYMADIĞIM HER ŞEYE VEDA EDİYORUM..
Bugün de güvene çarptı kalbim, gönül sazımın tellerine bu güzel duygu vurdu. Huzur kapladı içimi, güvendiğim sevdiklerimi düşünüp kutsadım onları. Kaçımız ihanetlerin ayazını yemişizdir, kaç kelebek ölmüştür saklı yalanlarda! Nereye kadar saklayabiliriz aldatmacaları? Yalanlar, gebe sancılardır elbet, bir gün güvensizliğe doğacaktır. Ve o açılan pencereden, sevsen de vedanın rüzgarı esmeye başlayacaktır. Bu kez güneşi balçıkla sıvamaya çalışacaksın; oysa gül bahçeleri çoktan küle dönmüştür. Tıpkı oracıkta gömülen gelincik ölüleri gibi, kıpkırmızı utanç ve hüzün her yanımıza saçılacaktır.
Bir kez hissettin mi güvensizliği, yalın ayak nefes nefese koşarsın, uyuyan sevgiden kaçarsın. Duyguların şah damarı patlamıştır artık, kan infilak etmişse tek tampon güvendir. İlmek ilmek oya gibi işlediğin emeği söker, bağrından atarsın. Sonra, içine vedanın huzuru doluverir. Güvenin çelik kapısı kapanır, gece boyu saydığın yıldızlar birer birer yok olur. Yüreğinde huzur başlar, güvenemediğin her kapıyı sessizce kapatırsın. Sabah, yeni bir güne huzurla uyanırsın. Mis gibi kokar her yer. Kahvenin telvesi bile başka bir lezzet taşır. Penceren gökkuşağına açılır, geride kalanlar birbirine benzeyen otlarla bir büyür, bir solar, sonunda çınar ağacının dibinde ölürler. Öldüklerini bile bilmeyen zavallı yalanlar ve ihanetler, dolanır omurgasız boyunlarına.
Kutsuyorum, en çok da sizi, güvendiğim yürekleri. Huzura çıkan sevdiklerimi... Her güneş doğarken, sizi yüreğimde kutsayacağım; her gün batımında güvene ve huzura sıkıca sarılacağım. Ruhumdaki o küçük kız çocuğuyla ip atlayıp dans edeceğim. Parmak uçlarıma kadar, güven duymadığım her şeye veda edeceğim.
Kıymet Şahin
07.Ekim 2024
