Aşklar havada, sevgi yürekteyken aşk ve sevgi arasındaki benzerliğin farkına vardı yediveren açan güller. Bugün, hem de bu sabah... Aşk, sen nelere kadirsin?
Okuduğum en güzel kitaplar arasında "SEVME SANATI"nda Erich Fromm der ki ;İnsanın varoluş sorunun yanıtıdır.. SEVGİ...
YOLUMUZ SEVGİDEN DAHA ÖTE (HİÇ)LİĞE
Aşklar havada, sevgi yürekteyken aşk ve sevgi arasındaki benzerliğin farkına vardı yediveren açan güller. Bugün, hem de bu sabah... Aşk, sen nelere kadirsin? Sevgi, sen ne kadirşinassın? Biriniz deli biriniz veli, biriniz kurt biriniz kuzu. Aşk, sevginin dellenmiş hâli, kuduran hâli. Ah kuzu, şuursuz aşk deli yapıştı mı zor gider ama er geç gider. Oysa sevgi, gönülden sevdin mi gitmez o yürekten.
Huzuru siner tüm bedenine. Oysa havada aşk kokusu yok. Şarkıda öyle o. Akıl gider, oysa sevgide mantık gelir, aşkta şüphe. Sevgi huzurdur. Sevgi, aşıksan eğer üstüne ruhundaki elbiseleri giydirir. Dünyanın en şık ve havalı güzel insanı gibi gelir, seyredersin saatlerce. Neler ekersin neler dağarcığından olağanüstü bir insan yaratırsın. Evet, biraz da istediğimiz kişiyi biz yaparız.
Sonra mı? Bitince, nasıl yani, ben bu yarattığımı nasıl sevdim dersin. Her şeyi kusur gelir çünkü aşk gelir geçer duygudur. Oysa sevgi bağrına basmaktır. Hatalarını bile... Ne istediğini bilen, ayağı yere basan duygudur. Bedeni değil yüreği yeğler. Dokunmasa da temas etmese de içini, iç dünyanı sever gerçek sevgiyse. İçindeki fotoğrafı çeker, onu bir tabloya dönüştürür. Her şey ama her şey güzel gelir. Ağaçlar, çiçekler ve böcekler başka güzel görünür gözüne. Yüzü gözü her şeyini içersin su gibi. Aklından “Hay Allah, nereden çıktı şimdi bu ‘SEVGİ’” dersin. Benim için sevgi, dünyamdaki en büyük değerdir. Karşılık beklemediğim, ölçeklendirmediğim, matematiğin olmadığı ama karşılık gördüğünde çiçek açan ve güneş görmüş canlılar gibi soluk aldırır. Kutsaldır, memleket gibi. Yârdır, sevebilene yaşam iksiridir, gönüllere şifadır. Neşe kaynağı enerjidir. İçimizdeki orkestradır, hangi telden istersen. Türküdür, tutkudur, koca bir dağdır yaslandığın. Yolu güvene çıkan...
Sarıldım sevgime bugün, sevdiklerime. Dünyanın kolları bile yetmedi içimdeki sevmelere. Zeus’unu çok seven Hera’dan selam olsun. Ey Dünyalı, birazdan uzayın derinliklerine doğru yol alacağım. Haydi uzaylılar el ele, hep birlikt yüreklerimiz. Mekiklerimiz ayağımızın ucunda, gözümüzün içinde kalmasın. Uzaylı haydi... Bir, iki, üç... Sevgiler. Bu bir yolculuk, hem de koca bir HİÇliğe.
Kıymet ŞAHİN/EYLÜL 2024.
