"Bana öğretsene şu insanları takmamayı... İlk kural ne?" Sanane. Banane diyeceğiz peki derdi ama yine de yapamazdı.. onun için aşk evlatlar ve torunlarıdır...
YAŞAMAK BİR DİRENİŞTİR! "Kamuran Şahin" İçin
“Hadi o zaman Survivor seyretmeye…”
Spor ve Survivor izler.
Dram sevmem, der. Dizileri sevmez.
Klasik müzik dinler, sanat müziği dinlerken terennüm eder.
Morali bozulunca beni arar.
Ve Ah kızım benim vitaminim ve
Enerji kaynağım.
" kızım, ben deliyim," der gülerek.
"Bana öğretsene şu insanları takmamayı... İlk kural ne?"
Sanane. Banane diyeceğiz peki derdi ama yinede yapamazdı..onun için aşk evlatlar ve torunlarıdır, bana hep kızım dedi ...
Hayat… bazen bir saç telinden ince, bazen bir gülüş kadar ağır olur.
Kamuran Hanım (benim kayınvalidem) değil yalnızca; o, hayata karşı dimdik duran bir savaşçı.
Bugün yoğun bakımda, evet…
Ama birkaç gün öncesine kadar kuaför randevusu vardı.
“Öbür tarafa bile bakımlı gideceğim,” derdi şakayla karışık.
Ama içinde öyle bir ciddiyet vardı ki… Sanki kaderle sözleşmişti:
“Ben pes etmem.”
Onun temizliğe olan tutkusu sadece dış düzenle ilgili değildi.
O, yaşamaya olan tutkusunu saçlarının arasına gizlerdi.
Boyattığı, fön çektirdiği saçlarında bir nevi varoluş direnişi vardı.
Hep bakımlıydı, hep zarifti.
Çünkü temizlik ve bakım onun için bir protestoydu:
"Ben hâlâ buradayım!" diyordu her sabah aynaya bakarken.
Ve şimdi…
Hastane duvarlarının sessizliğinde, gözlerini kapalı tutsa da,
Ben biliyorum: İçinde hâlâ o aynaya bakma arzusu var.
Beyninde bir pıhtı…
Tüm anılarını yok etti.
Ne çok şey değiştiriyor birkaç milimetrelik bir ayrılık.
Zaman donuyor, kelimeler anlamını yitiriyor, dualar birbirine karışıyor.
Ama Kamuran direnir.
Çünkü yaşamak onun için bir alışkanlık değil, bir kararlılık meselesi.
Hayata inat, giydiği en şık kıyafetleri, tertemiz eviyle,
Pırıl pırıl dolapları ile yaşama gülümserdi.
Ve şimdi, gözleri kapalı olsa da,
İçindeki o zarif savaşçı uyanmayı bekliyor.
Ben ona baktıkça kendimi görürüm.
Aynı süslenme arzusu…( titizlik hariç)… Aynı yaşama arzusu…Hayatı sevmek..
Ama biliyorum ki Annem
Bu savaşı da kazanacak saçına en güzel tokayı takar gibi zarafetle cevap verecek.
Çünkü onun tarzı bu:
Umutlu. Zarif. Cesur.
Yaşamak bir direnişse,
Kamurancığım bu direnişin en şık savaşçısıdır.
Kıymet Şahin / 2025
