Sanki her bir emek, her bir çaba, boş bir rüzgar gibi savrulup gitti. Aldığım onca yaranın hiçbir şeye değmediğini öğrendim.
Merhaba Okuyucularım,
Vaktiyle, çabaladığım ama sonunda kendimi üzmekten başka bir yere varamadığım o kadar çok konu var ki… Hayatta verdiğim onca emeğin, gösterdiğim onca çabanın bir toz zerresi kadar bile kıymeti olmadığını gördüm.
Sanki her bir emek, her bir çaba, boş bir rüzgar gibi savrulup gitti. Aldığım onca yaranın hiçbir şeye değmediğini öğrendim.
İnsan bazen, çok şey yaptığını zannederken aslında hiçbir şey yapamadığını anlıyor.
Ve işte en sonunda, kendime ait olmayan kabahatlerin en çok beni üzdüğünü fark ettim.
Sonra vazgeçtim… Anlamı olmayan savaşlardan, faydası olmayan çabalardan ve değmeyecek sevgilerden…
Hepsinden vazgeçtim. Çünkü dalların kırılınca yeniden filizlenmenin ne kadar zor olduğunu anlıyorsun. İnsan bazen, kırık dalların acısını taşımaktan yoruluyor.
Dedim ya, kimseye küs de dargın da değilim. Dalımı kıran bir rüzgâra yaprağımı feda etmem bundan sonra. Kimseye kızgın değilim, sadece kendimi korumayı öğrendim. Kimseden iyilik de beklemiyorum, bir daha kötülükleri dokunmasın kafi.
Öğrendim ki, bazen en büyük iyilik, sadece varlığını ve enerjini kendine saklamaktır.
Kendini kıranlara, seni yoranlara inat, kendi filizlerini beslemenin huzurunu keşfetmek…
İşte asıl özgürlük bu. Artık, benim için önemli olan, iç huzurumu korumak ve kendi değerimi bilmek. Başkalarının gözünde bir toz zerresi kadar bile olmayan emeğimi, sevgimi ve enerjimi, artık sadece hak edenlere sunuyorum.
Bu satırları okuyan herkes, belki kendi yaralarını, kırılan dallarını hatırlayacaktır.
Belki de kendi içindeki güçlü filizlerin farkına varacaktır. Çünkü hayat, bize en çok zor anlarımızda kim olduğumuzu ve neler yapabileceğimizi öğretir.
Ve unutmayın, en güzel çiçekler, en zor şartlarda bile açmayı başarabilenlerdir.
Belki de en güçlü dallar, en çok kırılanlardır.
Yeniden filizlenmek, yeniden yeşermek zor olabilir ama imkansız değildir.
İnsanın içindeki gücü, umudu ve sevgiyi keşfetmesi, her şeyden önemlidir.
Hayatın zorluklarına rağmen, yeniden doğabilmek ve yeniden yeşerebilmek…
İşte, benim hikayem bu. Kimseye küsmeden, dargın olmadan, sadece kendimi koruyarak, kendi dallarımı yeniden yeşertmek için çıktığım bu yolda, belki de en büyük zaferimi kazanıyorum. Ve bu zafer, sadece kendim için, kendi iç huzurum için…
Bu satırları okuyan herkes, belki kendi hikayesini bulacaktır. Belki de kendi içindeki gücü keşfedecektir. Çünkü hepimizin içinde, yeniden filizlenmeyi bekleyen bir güç var. Ve o gücü keşfetmek, belki de hayatımızın en büyük amacı…
Hayatınız sevgi ve neşe dolsun.
Esen kalın.
23.TEMMUZ.2024
IRAK KÜRDİSTAN BÖLGESİ
