Bu şiir umutsuz Analar
Dermansız Yaralar
Öyküsüdür..
Ateşler içinde yanan, öksürükten boğazı yırtılan, boğmaca olan çocukları başlarına ve boyunlarına sardıkları atkı veya peştamal tipi boyun bağı ile şehrin biraz
üstünde az bir yamaçta bulunan yüksek bir kayanın dibinde zaten fiziksel ölçülere göre ancak çocuk omuzunun yere sürünerek diğer tarafa geçebileceği kayaya götürürlermiş.
Öksürük deliği adı verilen bu kaya, umutsuz ve çaresiz insanların çocuklarına karşı duyduğu sorumluluğu yerine getirmek için bir şeyler yapabilmekti.
Belki de ilaç ve doktora ulaşmanın mümkün olmadığı dönemlerde Allaha sığınmanın bir başka adıydı.
Şair Merhum Nuri Dayıoğlu ; Kendisinin de bir kaç defa annesi tarafından geçirildiğini ve öksürüğünün kesildiğini söylerdi.
Birleşmiş milletler tarafından çocuk yılı ilan edilen 1973 yılında kaleme aldığı bu şiirini tüm dünya çocuklarına armağan etmişti.
Şu Memet isimli şiir kitabı ile Besni kültürüne bir hazine armağan eden Nuri Dayıoğlu 1985 yılında
Kayseri icra müdürü iken genç yaşta aramızda ayrıldı.
Öksürük Deliği Çocukları
Bir öksürük deliği vardı
Kertenkele yuvası kayalıklarda
Süslerdi vahşiliğini ısırgan otları
Derlerdi ki kesermiş öksürüğü
Veremli olsa bile
Bir söyleyen inanırdı
Belki,
Bir de öksürük deliği çocukları
O çocuklar ki
Bir güz fırtınası elleri kırık
Ayakları çıplak
Çaresizlikleri salkım saçak
Düşledikleri dünyaya gideceklerdi
Bu delikten koşarak..
Şafakla beslenen çiçekti
Öksürük deliği çocukları
Sorularını gizemli bahçeler keser
Gözlerindeki buğu
Bir de umutları
Gülmeyi bilmezlerdi;
Öğrenemediler de
Ağlamayı da
Ama yine de ağlarlardı
Öksürük deliği çocukları..
Eski püsküydü giysileri
Kollarına silerlerdi burunlarını çaresiz
Umarsamaz gibi görünseler de
Aslında kirlense bir tarafları
Yine de silkelerlerdi
Öksürük deliği çocukları
Oy dedik..
Oy dedik..
Politika siyaset dedik
Allah'ın günü üç öğün
Çocukları yedik
Çocuklar aç
Çocuklar diril entarili
Çocuklar sarı kabak
Çocuklar yolsuz
Çocuklar kolsuz
Çocuklar okulsuz
Çocuklar bu delikten geçtiler
Ölmeyi de bilmezlerdi
Ama yine de öldüler
Yarıda kaldı salkım saçak umutları
Öldüler çok çok öldüler
Öksürük deliği çocukları
Nuri Dayıoğlu - 1973
