Kışın karla kaplı bahçemde oyun oynayan çocuklar, yazın çiçek kokuları arasında kahkahalar atan insanlar var.
Ben hayâl kurmayı seviyorum… Hayâllerimde hiç kötü adam yok, çünkü orada sadece iyilik var. Kışın karla kaplı bahçemde oyun oynayan çocuklar, yazın çiçek kokuları arasında kahkahalar atan insanlar var. Hayâllerimdeki evim bir yuva değil sadece; kırmızı panjurları, tüten bacası ve çiçeklerle süslenmiş bahçesiyle bir masalın tam kalbinde yer alan bir huzur köşesi. Mahallem her zaman şenlik dolu. Çocukların neşesi, oyun oynayan küçük ellerin çırpınışı hiç eksik olmaz. "Birdir bir, yakan top" derken, onların arasına karışıp tebessümle bu güzellikleri izleyen teyze ve amcaların neşesine şahit oluyorum. Hayâl kurmayı seviyorum çünkü bu dünyada her şey sevgiyle şekilleniyor.
Bazı sabahlar bahçemde oturup rengârenk çiçeklere bakarak onları büyüten yağmur damlalarını hayâl ediyorum. Bazı akşamlar ise gökyüzünde süzülen yıldızlara bakarak onların birer umut ışığı olduğunu düşlüyorum. Hayâllerimde herkes birbirine destek olur, herkes birbirini iyilikle karşılar. Hayâlimdeki dünyada küslük yoktur, gözlerde yaş yerine daima umut vardır.
Hayâllerimin şehri sessiz değil, hayatın gürültüsünü taşıyor. Pazarda bir annenin evine sıcak bir yemek götürme telaşı, bir çocuğun bisikletle özgürlüğün tadını çıkaran kahkahası, bir ihtiyarın çayını içerken torunlarıyla sohbeti... Hayâllerimde, dostluk ve yardımlaşma hayatın en temel değerleridir.
Hayâl kurmayı seviyorum çünkü bu bana gerçek dünyadan bir kaçış sunuyor. Ama aynı zamanda hayâllerim, bu dünyayı daha güzel bir yer hâline getirme çabası için ilham veriyor. Her hayâlimde bir başlangıç, bir umut ve bir iyilik tohumu vardır. Çünkü hayâller, geleceğe atılan en güçlü adımlardır. Hayâllerimle büyütüyorum sevgiyi; bir gülümseme, bir kucaklaşma kadar güzel dünyaları hayâl ederek. Ben hayâl kurmayı seviyorum, çünkü her hayâlimde biraz daha umut buluyorum.
