Kırılanla vakit kaybetmiyorum. Eksik olanı tamamlamaya çalışmak yerine, fazlalıkları hayatımdan çıkarıyorum. Yanlış anlamalara açıklık için kendimi yormuyorum.
Artık gereğinden fazla düşünmüyorum.
İpler mi dolandı? Çözmeye uğraşmak yerine, düğümü kesip yoluma devam ediyorum.
Kırılanları yapıştırmakla vakit kaybetmiyorum. Eksik olanı tamamlamaya çalışmak yerine, fazlalıkları hayatımdan çıkarıyorum.
Yanlış anlamalara açıklık getirmek için kendimi yormuyorum.
Söylediğimi bir kez söylüyorum, anlayan anlar, anlamayan da bildiği gibi yorumlar.
Düzeltmek için çaba harcamıyorum artık, çünkü herkes kendi görmek istediğini görür.
Evde yer kaplayan, kullanılmayan ne varsa ya başkasına veriyorum ya da çöpe atıyorum.
Aynısını ruhuma da yapıyorum.
Yük olan, gereksiz ağırlık yapan kim varsa vedalaşıyorum.
Zihnimi kemiren, ruhumu yoran insanları da, düşünceleri de temizliyorum.
Telefon rehberimde artık gereksiz numaralar yok.
Gönlümde gereksiz insanlar için yer yok.
Bağ kopmuşsa, zorla düğüm atmıyorum.
İçime sinmeyen hiçbir şeyi hayatımda tutmuyorum.
Bu bir vazgeçiş değil, aksine kendine sahip çıkış.
Hayatı daha hafif yaşamak, özgürlüğü seçmek.
Gereksiz yüklerden arınmak, gerçekten huzur verenleri hayatına katmak.
Ve şimdi…
Kimsenin yükü değilim, kimse de benim yüküm değil.
Ne fazlalıklarım var ne de eksiklerim.
Ne geçmişin ağırlığı ne de geleceğin kaygısı…
Sadece kendimim.
Ve ilk kez bu kadar özgürüm.
KIYMET ŞAHİN/2025
