1996 yılı idi. Bir ezgi kaseti çıkartmak için müzik yönetmeni sevgili Erdinç Bal ile kolları sıvadık.
Herşeyden önce parça seçimlerini güzel yapmalıydık. Benim birkaç yıl önce güftesini yaptığım bir ezgi vardı aslında. Üstad Abdurrahim Karakoç'un "Ölüm verdiler" isimli şiirini güftelemiştim.
Bunu kasete mutlaka okumam gerekiyordu ancak öncelikle şiirin sahibinden, yani Abdurrahim ağabeyden izin almak gerekliydi.
Telefon numarasını bir şekilde buldum ve kendisini aradım.
Selam, hal hatır ve kendimi tanıtma faslından sonra konuyu anlattım. Müziği kısaca dinlettim kendisine.
Yumuşak, zarif ve kuşatıcı ses tonuyla "Hamza'cığım çok güzel olmuş eline sağlık. Yayınlayabilirsin" dedi.
Ağabey telif ücretini nasıl yapalım, ne kadar ödemeliyim? Diye sorduğumda, hafiften gülerek ' Paraya lüzum yok kardeşim. Helal hoş olsun" dedi..
Muhterem üstad, tevazu pınarı, mütefekkir ve gönül adamı Abdurrahim Karakoç'u vefatının sene-i devriyesinde rahmet ve minnetle anıyorum. Mekanı cennet, makamı âli olsun..