Zaten ülkemizin Özal Döneminde karma ekonomiden serbest ekonomiye geçişiyle ve daha sonrada küreselleşmenin bölgemize de olan etkisiyle kapalı toplum olan Kahta-Gerger-Samsat yöremiz büyük bir değişim yaşıyordu. Yeniye karşı direnen gelenek ve göreneklerimiz, bu pandemi devrinde teslim bayrağı çekti desek abartı olmaz herhalde.
Seksenli yıllardan önce kollektif bir aile ve kabile yapısına sahip yöremiz kendine has toplumsal değer yargılarıyla otantik bir yapı sergiliyordu. Sosyal yardımlaşma, dostluk, vefa, iyi ve kötü günlerde dayanışma ve toplumsal desteğin ön plana çıktığı, misafirperverlik, sosyal kontrol, birliktelik vb çok yönlü değerler toplumumuzu, geleneksel sistemimizi ayakta tutuyordu. Tabii ki bu geleneksel sistemimizin olumsuz yönleri de vardı ve bunların dönüştürülmesi için gayret sarfediliyordu.
Bildiğimiz gibi insanlık tarihi tesadüflerin ortaya çıkardığı çok sayıda tarihsel olgu ve toplumsal değişimlere şahitlik etmiştir. Bu pandemi de büyük bir değişimin tetikleyicisi olarak gözükmekte.
Örnek verecek olursam ölülerimize gösterilen saygı ve hürmetin zirvesini oluşturan taziye geleneği büyük bir değişim yaşamakta. Taziye bir dayanışma ve destek görevini görmekte toplumuzda, fakat pandemi bitse dahi tekrar eski geleneklere dönüleceği çok şüphelidir.
Aile ziyaretleri yöremizde her bir bireyin önemli sosyal ağının bir parçasıdır. Bu ev ziyaretleri de Pandemiden dolayı kalmadı gibi.
Dikkatimi çeken diğer bir husus o kollektif yapıdan bireysel yapıya çok hızlı bir geçişin olduğu ve hatta bencillik gibi kötü bir özelliğin Pandemi fırsatıyla toplumda öne çıktığına şahit oluyoruz.
Örnekleri çoğaltabiliriz belki, fakat hülasayi kelam bu hızlı değişim beni endişelendiriyor. Umarım bu değerlendirmem ve öngörüm doğru çıkmaz ve güzel gelenek ve göreneklerimiz Pandemiden sonra da devam eder.
