Büyüdükçe, yaş aldıkça "Bu muyum?" diyorum. Her şeye ve herkese sınırsız hoşgörüyle yaklaşarak kimini yolcu ediyorum, kimini anlayışla yolculuğa devam ediyorum. Trafikte gibiyim; kimine yol veriyorum, kimine geçit vermiyorum. Canım isterse park ediyorum, canım isterse çark ediyorum. Adına yorgunluk mu, farkındalık mı, seçicilik mi dersiniz bilmem, ama ben kendi adıma buna "arınmak" diyorum.
Beni yoranı, taşıramayanı yolumdan ayırıyorum, gözümü bile kırpmadan. Sevgi dolu, samimi, içten ve enerjisi yüksek olanlarla yolculuğuma devam ediyorum. Trafiğin az olduğu bu yolda, yol kenarlarında sevgi ağaçları sarmış her yeri; pınarlarla dolup taşan sohbet arası molalar veriyorum. Ruhum dinleniyor, beni anlayan ve dinleyen yol arkadaşlarımla keyif alıyorum.
Sağlıksız yaşamanın ve yanlış beslenmenin acısını çıkarıyorum. Reçetesi "güzellik diyeti" olan, samimiyet yolundan sevgiye giden bu yolculuk bir gün, bir yerde mutlaka keyifle bitecek. Kısa veya uzun gittiğimiz bu yaşam yolculuğunda, manzarayı kaçırmadan izlemeliyiz. Hepimize iyi yolculuklar.
Kıymet Şahin
31 Ağustos 2024 01:53