Toplumun büyük bölümü bencil insanlar haline dönüştü sanki.
Ben merkezci ve sadece kendisi için yaşayan bireyler öyle çok ki..
Sebebini kestiremiyorum. Siyasi, sosyal, kültürel ve iktisadi hadiselere, toplumsal olaylara, uygulamalara duyarsız, ilgisiz yığınlar oluştu son yıllarda. Fikir akımları bile öksüz şimdilerde.
İnanç temelinde gelişen fanatizm varlık gösteriyor sadece.
Herkes birbirine benzemeye başladı.
Kendisi ve çekirdek ailesi dışında her şeye yabancılaştı fertler.
Çok önemli gibi görünen, cemiyeti ilgilendiren uygulamalar, çıkışlar giderek önemsiz hale geliyor. Bana ne diyen sessiz çoğunluk derin bir uyku hali içinde.
Etkisiz eleman misali yiyip içip yatan, düşünmek bile istemeyenler sardı çevremizi.
İçinde yetiştiğim mensubu olduğum camiamız da bile idealizmin yerini ilgisizlik almış. Değerlerimize karşı ilgisizlik had safhada.
Mücadele çağrıları , bir araya gelmek davetleri cevapsız kalıyor, duyulmuyor.
Parçalanarak, bölünerek, teferruatta ayrışarak yok olduğumuz gerçeğini görmezden geliyor koca koca dava adamları!
Sonuç; sıradanlaşıyoruz.
Parça bütünün habercisidir demiş Hz Ali. Evet, güçlü bir fark ve davranış ortaya koyamayan parça mensubu olduğu bütünün özelliklerini taşımaktan öte bir anlam taşımaz.
Uçlarda gezen taassup erbabı militan istisnalar hariç, duyarsızlık ve bencilikte birbirine benzedi çoğunluk.
İmkanı kadar besleniyor, bir iş yerinde çalışıyor, eve gelip uyuyor, imkan varsa eğleniyor, yani sadece kendisi için yaşıyor.
Nasıl bir dönemdeyiz.?.