Her akıp giden bir günde, milyarlarca anıyı geride bırakıyoruz. Her bir seçim arifesinde yeni hayallerin dehlizinde kendimize umutlar bağlıyoruz. İçimizde büyüyen ve bizi bir dünyanın merkezine alan her bir fikirde başka bir düzen arıyor hiçbirinde kalıcı olamıyoruz. Bazen bazı düşünceleri tamamen kabullenmek gerekiyor belki de o şekilde yaşayabiliyor insan. İnsan demişken insan ne ile yaşar sorusunu yıllarca sormuş birisi olarak, hep farklı bir cevap buldum. Tolstoy insan ne ile yaşar derken ‘’ Sevgi ‘’ ile yaşar diyordu. Aslında her şeyin öz temizliği sevgi değil miydi? Bizleri birbirimize karşı alı koyan, her bir seçimde bizleri gaflet hududunda zorlayan içimizde birbirimize karşı kaybettiğimiz sevgi değil miydi? İdeolojilerin yerleşik bir düzen içerisinde sahiplenmesi gereken rolü nedir? Uzak bir şehirden merkeze bakıldıkça daha çok güzellikler ve ayrıntılar görünüyor. Bazen yakınlaşmak için uzaklaşmalıyız. Sevgi diline bu aralar ne kadar da ihtiyacımız var, bir ekmek bir su gibi, sevgiye muhtaç ruhlarımızla yaşamaya çalışıyoruz. Toplumumuzun öz kökeni sevgi üzerine kurulmadı mı?
Anne babaya, kardeşe, eşine, garibana, vatanına sevgi… Sevgi de hem sever hem de sevilirsin. Sevgi aşkın mührüdür. İşini seven işinde derya olur. Vatanını seven vatanının ihya olması için elinden gelenin her zaman daha fazlasını yapar, eşini seven eşine can olur. Sevgi yabana atılacak bir duygu değil, baş olacak bir ruhun ışıltısıdır. İnsan mukaddes alem de sevgi ile yoğruldu, özüne bakıp dönse var olduğu şey onun gücüdür. İnsanın en büyük dili sevgi dilidir.
Bir mısrada yazılır bir hece
Alem uykuda gaflet deryasında
İki alem arasında bir gece
Sarılır insan sevgi ile tek bir vücutta
Beklemeyiz hiç kimseden tek bir cevap
Sormayız nedendir bu yazılan kaderler
Yol verilmişse insana kesilmiştir hesap
Sarılır insan sevgi ile tek bir vücutta
Aşkımın nuru seni aradı
Ey alemin gizli düşü, öyküsü
Kalemim bugün senin sevgini araladı
Sarılır insan sevgi ile tek bir vücutta
Bir çok duyguyu barındıran insanın kurtuluş reçetesi sevginin muhteşem hazzıdır. Yazımı sonlandırırken umutla söyleyeceğim tek bir söz, her şeye sevgiyle sımsıkı sarılalım…
Süleyman YÜKSEL