Türk milletinin kıyameti onların gençlik yıllarında koptu.
Körpecik bedenlerine soylu sevdaların en ağır yükünü yüklediler.
Kızgın şafakların yalnız kurdu idi Vedat Kasımlar.
Gençliğinin en güzel yıllarını zindanlarda geçirdi.
Bakışlarında çileli yılların tortusu vardı.
Ama en büyük hüznü omuzlarına basarak yükselenlerin vefasızlığı idi.
Vekillik, makam, mevki onlarındı elbette ama Vedat Yiğide sıcak bir tebessümü bile çok gördüler.
Everek Dağı bozlağında geçer ya hani:
"Şu alnımda ne bitmedik yazı var
İskarpinde bir incecik tozu var"
Vedat'ımın Iskarpininde değil ama eski paltosunda, omuzuna basanların bir incecik tozu vardı.
İşte o yüzden avurtları içine çökük, işte o yüzden benzi soluk, işte o yüzden yorgun bedeninde sızılar karıncalanırdı.
Git güle güle Vedat Kasımlar.
Selam götür şehitlere...
De ki onlara:
"SİZLER ERKEN GİTMEKLE İYİ ETTİNİZ,
SİYASET BİZİ TARUMAR ETTİ."
