Sen kimsin? Benim kim olduğumu bildiğini mi sanıyorsun?
Hımm... Sana gösteririm! (Bu cümleye işaret parmağı eşlik etmeli.)
Ama ben böyle egosu şişirilmiş cümleleri kuracak ne değerlere, ne yüreğe, ne de karaktere sahibim.
Ancak, bu sabah uğurlanması gerekenler var!
Vurdum yumruğumu masaya ve haykırdım:
“Beni kendinize mahkûm edemezsiniz!”
Bir de çaktım suratlarına; tekme tokat kovdum süflilikleri dışarı.
Oh, bir mutluluk, bir rahatlama...
Kimler mi bunlar?
Şekerler, pastalar, pilavlar, börekler, çörekler...
“Hadi, defolun!” dedim.
Bir de negatif, toksik kişiler var; varlığıyla beni yoranlar.
Radikal bir karar aldım: Yoklar artık dünyamda.
Her şey sağlıklı ve mutlu bir yaşam adına...
Size de haber veriyorum: Eğer bir gün yanıma alırsam, uyarın beni!
Çünkü bazen sözümde duramıyorum.
Hiç o ideal insanlardan olamadım zaten.
Hep bir eksiklik ya da fazlalık...
Ama hatalarımla dans etmeyi severim.
Kendimi eleştiririm sonuna kadar.
Barışığım kendimle.
Sen kimsin ki o hakkı sana vereyim?
Ve işte o gün, bugünmüş.
Zümrüdü Anka misali silkelendim ve yeniden doğdum.
Bu yolda kimlerle devam edeceğim, zaman gösterecek.
Aldığım kararların arifesinde hepinize selamlar!
Olmadı, düğün bayram deyip bir Adapazarı havası ya da Çerkes oyunu oynarız, ne dersiniz?
Kıymet Şahin
09 Ocak 2025