Ağustosun son gecesi diye mi bilmem, ağustos böcekleri çıldırmış gibi şarkı söylüyor bu gece. Odama gidip uyumama engel olan başka bir şey var bu böceklerin sesinde. Resmen esir alıyorlar beni böyle her duyduğumda. Biraz ağlama- hüzün hissi yaratsa da bir taraftan büyüleyici bir haz da veriyor.
Balkon çıngırağım da sanki benim gibi mest olmuş; sonbaharın habercisi serin, nazlı rüzgarın etkisiyle eşlik edip muhteşem sonbahar gecesi senfonisini tamamlıyor. Işıl ışıl parlayarak göz kırpan yıldızlar da başka bir güzellik katıyor geceye. Uyumak için bırakmayan, bütün bunları sebep kılan O yüce Yaratan mı acaba diye düşünmeden edemiyorum.
Öyle olmalı; gündüzlerde bolca meşguliyetlerimiz nedeniyle baş başa kalamadığımız en sevgili ile, herkesin uyuduğu sessiz, gizemli gecelerden daha uygun buluşma zamanı olabilir mi! Allah'ını seven biçare aşık kulları, Rabbiyle baş başa olma lütfunu bırakıp uyuyabilir mi!..
O'na sığınmak, ipine sımsıkı tutunmak, dertlerini, üzüntülerini sadece O'na dökmek, tüm sorunlarını O'nunla halletmek ne güzel...
Lütfuna sonsuz şükürlerle...
İlla Aşk / Adevviye Şeyda
Nerdesin
Geceleyin bir ses böler uykumu,
İçim ürpermeyle dolar: - Nerdesin?
Arıyorum yıllar var ki, ben onu,
Aşıkıyım beni çağıran bu sesin.
Gün olur sürüyüp beni derbeder,
Bu ses rüzgarlara karışır gider.
Gün olur peşimden yürür beraber,
Ansızın haykırır bana: -Nerdesin?
Bütün sevgileri atıp içimden,
Varlığımı yalnız ona verdim ben.
Elverir ki bir gün bana derinden,
Ta derinden bir gün bana ''Gel'' desin...
Ahmet Kutsi Tecer