Şüphesiz ki !
Yüce ALLÂH'IN çok "İBRETLİ" inâm ve ikramının bir gereği olarak İNSANLAR,Onun-Bilsinler diye kendilerine bahşettiği ilm'i "HİKMETİNİN" cüz'i iradesiyle(Ruhlarına sardığı/Akıl ve Nefisleriyle) özgür/SEÇİCİ bir şekilde hareket ettikleri hâlde, HAYVANLARI da,Onların Nefislerine "İLHÂMEN" bizzât yüklediği çok güçlü doğal/His Ve Refleks bütünlüğüyle beraber "SEVK VE İDARE" eder ki bunda da-Elbet;Bilenler "İNSANLAR" için büyük ve derin "İBRETLER" vardır..
Meselâ!
Ben bu "İBRETİ",zamanlarının çoğunu yanımda geçiren "KEDİLERİN" bana Ve birbirlerine karşı gösterdikleri;Tamamen,yaratılışlarından tezâhür eden fıtri"DOĞAL"His Ve Reflekslerinden anlıyor Ve alıyorum..
Çünkü!
Her gün sürekli/Bahçede önlerine koyduğum "MAMA'YI"bazen birlikte,birbirleriyle pek hırlaşıp dalaşmadan yerlerken,bazen güçlü olan zayıf ve güçsüzü,aç olan tok olanı ve bazen de tok olan güçlü bir"KEDİ" aç olan diğer güçsüz "KEDİLERİ" kovarak-Bütün "MAMAYI" Tek başına yedikten sonra terkediyor,ki bu da-Bize;HAK Ve ADALETE uygun EŞİT bir 'PAYLAŞIM VE BÖLÜŞÜMÜN" de ancak Akıl Ve İzân sahibi "VİCDANLI/ERDEMLİ" Mümın Ve Muttaki olmuş "INSANLARIN" eliyle HAYATA geçirilebileceğinin "İBRETİNİ" verir..
Yoksa!
Akıl Ve izân sahibi olan özgür "İNSANİN",doğal ve güçlü bir "NEFSE" his ve hevese sahip olan bağımlı"HAYVANDAN" hiç bir farkı kalmaz..
Yani!
İBRET,Onu alarak "HAYATA" geçirenler içindir, Onu "ANLAMAYANLARA asla hiçbir "SÖZÜMÜZ yoktur;Rızkımızda "RIZKI" olan HAYVANLARA hiçbir SÖZÜMÜZÜN" olmadığı Ve de asla,kata olamayacaği gibi..
Bilenlere ne mutlu!
11