Tarihin meşhur rivayetine göre miladi 555 yılında Mekke'de doğmuştu. Babasının adı Hüveylid, annesinin adı Fatıma idi. Baba tarafından 5.göbekte, anne tarafından 9.göbekte Efendimiz (sav) ile soyu birleşiyordu.
Miladi 595 yılında Mekke'nin en güvenilir, en temiz şahsiyeti olan "Muhammedü'l-Emin" ile evlendi. Evet!.. Evlilik teklifi ona aitti. Erkek egemen bir toplumda müteşebbis bir iş kadını olmayı başardığı gibi beşeri hayatında da -meşru ve hak çerçevesinde- teşebbüs sahibiydi.
Bu evliliğin 15.yılında Nübüvveti izhar edildiğinde Efendimize (sav) iman eden ilk şahsiyet olmuştu. O günleri özlemle yad eden Efendimiz (sav), "Tüm kapılar bana kapalıyken Onun kapısı açıktı. Kimseler iman etmemişken O iman etmişti" diyerek, en hayırlı kadının Hz.Hatice Validemiz olduğunu söylemişti.
Evet!.. Hayru'n-Nisa idi O...
Keza boykot günlerinde vahye iman eden bir avuç mümin, Hz.Hatice'nin şahsi servetiyle geçinebilmişti ancak.
Nübüvvetin 10.yılında -Ebu Talib ile birkaç gün arayla- Hakk'a rücu ettiklerinde Efendimiz (sav) o yıla "Senetü'l-Hüzün" deyiverdi. Her iki dayanağını toprağa verince Mekke'de daha fazla duramayacağını da anlamıştı.
Efendimize (sav) "Zeyneb, Ümmü Gülsüm, Rukiyye, Fatıma" adlarında dört kız evladı ve "Abdullah, Kasım" adlarında iki erkek evlat doğurmuştu.
İffetin mumla arandığı bir devirde Meryem, Firavunların çok olduğu bir zamanda Asiye, Nübüvvete dostlukta Hacer misal vefa ve fedakarlık abidesiydi O.
Ariflerimiz Onu hep "Aşk Makamı" olarak andılar. Öyle ki; hep Büyük Hatice ola gelmişti ve "Haticetü'l-Kübra" olarak bilindi.
Allah'ın rahmeti ve selamı Anneler Annesi Hz.Hatice Validemizin ve Onun sevdiklerinin üzerine olsun...
Rabb-i Rahim, O Hayrün-Nisa hürmetine bizleri Efendimizin (sav) temsil ettiği Şuur ve Ahlaka varis eylesin..."
Amin Ya Rab'bi!
Hayırlı cumalar.
Hayırlı sabahlar.
Sevgil