HAYALİMDEKİ ÇOCUĞA SESLENİŞ

Bazen bir buluta yüklenip nehirlere akıyoruz, bazen bir yıldızlara uzanıp geceye koşuyoruz.Rüzgârın esintisiyle, savruluyoruz solan yapraklarla beraber...

Abone Ol

Ne çok hayatlar yaşıyoruz bir yaşamın içinde. Bazen bir buluta yüklenip nehirlere akıyoruz, bazen bir yıldızlara uzanıp geceye koşuyoruz.Rüzgârın esintisiyle, savruluyoruz solan yapraklarla beraber...

Nerde bir kız çocuğu görsem çocukluğum gelir aklıma.Biraz neşeli, biraz heyecanlı, biraz sevecen ve bazen kızgın hayata.İçimdeki çocuğu büyüttüm aşklarımla.Bir ben oldu, bir de çocuk ben.İçimdeki çocuk diyor "koş gökkuşağına rengarenk ol".Gökkuşağı bana yer vermiyor o muhteşem tablosunda."Çocuk ol, gel " diyor.Bir ben, bir çocuk savruluyoruz düşen yapraklarla...

İçimizdeki çocuğu yaşatmalıyız heyecanla, aşkla, sevgiyle, umutla...

Rengarenk uçurtmalar uçurmalıyız kuyrukları gökyüzünü aşan, pamuklu şeker yemeliyiz en pembesinden samimi ve içten kahkahalarla.

Bazen herşeye boş verip toprağa uzanmalıyız ve güneşe koşmalıyız içimizdeki çocukla.

Ey hayat biraz yosun kokusu ver bana, biraz denizin serinliği, biraz da mutluluk karıştır ordan...

Çok şey değil biraz da huzur, sonra en güzel gün batımlarında buluşalım...

İçindeki çocuğu öldürmeyenlere...

DÜŞLERİMDEKİ ÇOCUĞA SESLENİŞ

Bakmayın elli yaşında olduğuma

Aslında küçücük bir çocuğum ben

Elma şekerlerini düşleyen,

Uçurtmaların peşinde koşmak isteyen...

Bakmayın siz benim çocuk kalbime

Öyle yükler taşıdı ki,

Ezilse de altında ,

Mücadeleci ruhum var benim...

Zamanı gelince

Koparılan bir takvim yaprağı oldum.

Rüzgâra savruldum

Fırtınalarla arkadaş oldum.

Güneş yakıp kavursa da ateşiyle

Ben her yıl yeniden doğdum...

Belki savruldum zamanın sayfalarında

Bir rüzgâra kapıldım batıdan doğuya

Çocuk çocuk direndim

Ama yine de yönümü buldum uçurtmamla

Ve hâlâ elma şekerlerini düşlüyorum

Beni pembe bulutlara götürsün diye...

Olsun varsın

Çocuk kalayım

Öyle masum

Öyle içten

Ve öylesine sevecen...

Kader Eltutan "Periler ve Pervaneler" kitabımdan