Halep Hayalet Şehir
On yılı aşkın bir süre sonra Halep’i ziyaret ettiğimde harabeye dönmüş mahallelerinde dolaştım Her köşede yıkım vardı çökmüş binalar ıssız sokaklar ne ses ne de yaşam vardı sadece enkaz ve toz Bir mahallede durdum bir zamanlar neşeyle dolup taşan evler şimdi kapısız penceresiz siyah iskeletlere dönüşmüştü sanki acıyla çığlık atıyorlardı Bombardıman her şeyi yok etmiş geriye sadece yaşanamaz bir harabe bırakmıştı Ağaçlar bile yanmış korkutucu bir sessizlik hâkim olmuştu.
Bir zamanlar insan kaynayan pazar yerinden geçtim şimdi bomboştu sadece rüzgar yırtık kumaş parçalarını savuruyordu Yıkık duvarlar kayıpların ve ölümlerin hikayelerini anlatıyordu Kendimi bir hayalet şehirde hissettim ne insan vardı ne kuş ne de yaşamdan bir iz Sadece yıkım ve çaresizlikGeri dönmek imkansızdı insanlar nasıl dönebilirdi ki onlara ait hiçbir şey kalmamıştı Burada her şey ölmüştü anılar bile Ağır bir hüzünle oradan ayrıldım sanki göçüp giden ruhlar geriye yalnızca sessizlik ve kül bırakmıştı.
Halep-10.02.2025