Gurbette yaşamak: Birçok şeye uzakta kalmanın, hasretle yaşanacak her duygunun derinleşmiş hal durumudur. İnsan memleketinden uzakta yaşarken, tüm sevdiklerinden ayrı kalıp yaşamak, insanın uyanıp gözlerini açarken, derin nefes alıp verirken etrafına bakmaya çalıştığında kendini yapayalnız bir hicran içinde hissedip derin derin duygularla boşluğa düştüğü bir çıkmaz yolun adıdır.
Gurbet, insanın hayata çöküşünü hızlandıran bir katalizördür. Umman gibi hayallerinin yavaş yavaş ilmek ilmek çürüdüğü bir organizmadır. Gurbetin adı hikayelerde saklıdır. Hayallerle süslendirdiğimiz oraya varmadan önce büyük umutları, güzellikleri koyduğumuz bir limandır, bu liman aslında zamanı yakalamanın en zor olduğu limandır.
Öz yurdunda her şeye uzak kalırsın içinde bin bir hikayeler geçse de hiçbirine şahit olamayıp bir habersiz uzaktan sadece tınılarını duyarsın. Gurbet insanı birçok duyguyla sınıyormuş her birine ayrı ayrı tanık oluyordum bir tanesi de dokunmak hissiyatı.
İnsanın uzakta olan bir nesneye dokunması imkânsız ise bu onun için sonsuz olur. Matematikte formüle ettiğimiz sonsuzluğun mantığı da bu değil miydi?
İşte insan gurbette ise dokunmak istediği her şey zor geliyor ve dokunmak duygusunun sonsuza yolculuğunu canlı canlı hissederek yaşıyorsun. Gurbette olmak uzaktan sorunları çözmek için, ağır bir küfe olur. Bir şeyleri çözmek istersin ama tam çözemezsin. Her sorun insana biraz daha ağır gelir ve o küfenin içinde daha hızlı yaşlanırsın ve hayata söyleyecek içindeki sözler biraz daha katlanmış olur.
Özlem sadece beş harf gibi duran bir sözcük değil aslında her bir harfinin içinde insanı tamamen saran ve insanın hep bir yanını eksilten bir haykırış sözcüğüdür. Özlem en çok gurbette olanlara daha ağır gelir. Gurbette olanlar özlem içinde hep bir yanları sevdikleriyle hareket eder. Sevdiklerinin yüzleri hep gözlerinin önlerinde beliriverir. Sevdiklerinin varlığını hissetmeye çalışırlar.
Yaşadığım bu kadar ağır ve zor gelen gurbet deneyimlerimin sonunda, bence insanlar yakın olan her şeyin ırak olmasını beklemesinler, hayatınızda yakınız da olan her şeyin kıymetini bilin ve sevdiklerinize uzak kalmadan her gün daha fazla sevdiğinizi gösterin ...
Yazılan bir daha yazılmaz mı kalemle
Gurbet zordur acıların içindeki özlemle
Sanma yıkılır insanın hayali bir dokunuş ikilemle
Gözüne ırak kalsam da özlemim sende
Yokluğun benliğimize vurduğu çocuklardık biz
Yorulup, yıpranan bir hayalle tekrardan çiz
Acıyan her yanını, kaderin cilvesiyle diz
Kör olsun gurbet, sevdiklerimize hasretiz biz
İnsanın bilinmez varacağı menzildeki akıbet
Uzaklardan da görünür varsa içindeki hasret
Elbet varacaksın yuvana biraz sabret
Neden uzaklara sürüklenir insan kifayetsiz bu rağbet
Hayat tutsak kalmış, rutubet üstüne rutubet,
Özlenen candan bir sohbet insan için en kıymet.
En güzel dualar annenin dilinden gelir elbet,
Dolaştık, geçtik her yerde, anlam aradık, keşfettik her bir hikmet…
Süleyman Yüksel