Türkiye dışında ekonominin ekmek fiyatlarıyla değerlendirildiği normal bir ülke var mıdır bilmiyorum.
Ekmek, yoksulluğun en somut örneklerinden biridir çünkü. Zenginliğin tanımı yapılamazken mesela yoksulluk evine ekmek götürememek olarak tanımlanır.
Ete süte yağ pirince deterjana çocuk bezine televizyona buzdolabına elektriğe yapılan fahiş zamlar değil de mesela ekmeğe yapılan 1 TL'lik zamlar gündem olur. Türkiye'de. Çünkü ekmek en büyük nişanesidir yoksulluğun.
Yoksul bir toplum et süt yağ pirinç sebze meyve olmadan yaşanabileceğini ama ekmeksiz yaşanmayacağını düşünür ve bunu yüksek sesle dile getirmekten büyük bir onur duyar.
Ekmeğe yapılan 1 TL'lik fiyat artışının farkında olan bir toplum yoksul bir toplumdur. Alacağı ekmeğin hesabını yapıp gönlünce ekmek yiyemeyen bir toplum çaresiz bir toplumdur. Ekmeğe yapılan 1 liralık fiyat artışını gündemden düşürmeyen çaresiz bir toplum siyasilerin en büyük ekmek kapısıdır.
İnsanlar insanca bir yaşamı hak ettiğini düşünmediği sürece başkaları onlara ekmekle yaşayabilecekleri köle bir hayatı bir lütuf olarak sunar.
***
Biz hayatta en çok çarşı ekmeğini sevdiysek pahalı ya da ucuz olduğu için değil, gerçekten sevdiğimiz için sevdik.