Sevgili okuyucular,
Bugün sizlere, Irak’ın Kürdistan Bölgesi Duhok şehrinde bulunan Domiz Kampı’ndan bahsedeceğim. Duhok, savaş mağdurlarına kucak açarak insanlığın en güzel örneklerinden birini sergiliyor. Domiz Kampı, Suriyeli ve Rojavalı göçmenlerin yaşadığı, zorlukların dayanışma ile aşıldığı bir yer.
Duhok’ta bulunan Domiz 2 Kampı, Suriye savaşının ardından en çok göç alan yerlerden biri oldu. Bu kamp, 9.180 göçmene ev sahipliği yapıyor. Kampta yaşayan göçmenler, savaşın yıkıcı etkilerinden kaçıp burada yeni bir hayat kurmaya çalışıyorlar.
İnsani Yardımlar Komiserliği’nin desteği ve göçmen komisyonunun gözetiminde, Domiz 2 Kampı’nda 1.820 ev inşa ediliyor.
Bu proje, göçmenlerin yaşam koşullarını iyileştirmek ve çadırlarda yaşamanın zorluklarını sona erdirmek amacıyla başlatıldı.
Kış aylarında soğuk ve yağmurla mücadele eden göçmenler, bu yeni evlerde daha güvenli ve konforlu bir yaşam sürecekler.
İnşaat mühendisi Muhammed Ahmed,
“Projenin amacı kampta çadırların kullanılmasına son vermek.
Çadır yerine ev inşa ediyoruz.
Çadırda yaşam sürdürmek oldukça zor.
Proje her göçzede aileye iki oda, lavabo, banyo ve mutfaktan oluşan ev inşa edilmesini amaçlıyor” diyerek projenin önemini vurguladı. Çadırlarda çıkan yangınlar, özellikle çocuklar için büyük bir tehlike oluşturuyordu.
Evlerin inşası, bu tehlikeyi ortadan kaldırarak daha güvenli bir yaşam sunacak.
Suriyeli ATA YUSUF adlı Kürt göçmen,
“Çadırda yaşam çok zordu.
Kışın yağmur ve soğukla mücadele etmek zorunda kalıyorduk. Yaşam çok kötüydü.
Evlerin yapılmasıyla kendimizi soğuktan ve sıcaktan koruyacağız. Çadırlarda çıkan yangınlarda çocukların yaşamı tehdit altındaydı” diyerek yeni evlerin ne kadar önemli olduğunu belirtti. Bu proje, göçmenlerin yaşam koşullarını iyileştirirken, onların hayata daha güvenle bakmalarını sağlıyor.
Domiz 1 Kampı, 22.850 kişiye ev sahipliği yapıyor ve burada 4.550 ev bulunuyor.
Bu büyük kamp, göçmenlerin yeni bir hayat kurmaları için önemli bir sığınak.
Göçmenler burada bir aile gibi yaşamlarını sürdürüyor, zorluklara rağmen umutlarını yitirmiyorlar. Ancak, kampta elektrik ve su sıkıntıları yaşanıyor. Bu temel ihtiyaçların karşılanması, göçmenlerin yaşam kalitesini artıracak ve onları daha da güçlendirecek.
Ezidi kamplarında ise durum biraz daha farklı. Bu kamplarda 6.600 çadır bulunuyor.
3.000 Ezidi aile, Şengal’a geri dönmek zorunda kaldı. Şuan ise 18.600 insan yaşıyor.
Ancak, zor yaşam koşulları nedeniyle Ezidi kamplarında yaşayanlar, çadırlarda yaşamın zorluklarıyla başa çıkmaya çalışıyorlar ve daha iyi yaşam koşulları için çabalıyorlar.
Duhok’taki Domiz Kampı, insanlığın dayanışma ve yardımseverlik ruhunun en güzel örneklerinden biri. Bu kamp, zorlukların üstesinden gelmek için gösterilen çaba ve dayanışmanın simgesi olarak, herkesin kalbine dokunan bir hikaye anlatıyor.
Eğer yolunuz bir gün buraya düşerse, bu büyük dayanışma ruhuna tanık olmanızı ve göçmenlerin hikayelerini dinlemenizi tavsiye ederim.
Ve şimdi, düşüncelerimi sonlandırırken, gözlerimde biriken yaşları saklamak güç.
Bu kamplarda yaşayan çocukların gözlerindeki umut ışığını gördüğünüzde, belki de siz de benim gibi hissedeceksiniz. Bu küçük bedenlerin büyük hayalleri var. Her biri, bir gün kendi evlerinde güvenle uyuyabilecekleri, yağmurun sadece bir yağmur olarak yağdığı, savaşın sadece bir anı olarak kaldığı günlerin hayalini kuruyor.
Bu kamplarda bir gün geçirdiğinizde, onların sıcak bir çorbaya, sıcak bir yatağa ve sımsıcak bir gülümsemeye ne kadar hasret olduklarını anlıyorsunuz. Ve işte tam bu noktada, bizlere düşen görev, onların bu hayallerini gerçekleştirmek için bir nebze olsun katkıda bulunmak.
Göçmenlerin hikayeleri, insanlığın en derin yaralarına dokunuyor. Bu yaraları sarmak, sadece onların değil, bizim de insanlık görevimizdir. Belki de bir gün, bu satırları okuyan biri, bu kamplara umut taşıyacak bir el olabilir. Ve o gün geldiğinde, bu yazının amacı gerçek anlamda yerine ulaşmış olacak.
Yürekten sevgilerimle,
21.TEMMUZ.2024
IRAK KÜRDİSTAN BÖLGESİ
DUHOK DOMİZ KAMPI