Türkiye için ümit var olmamı sağlayan bu gençler: Buğra ve Doruk!
Özellikle Ankara'da evlatlarının geleceği için endişelenen öğrenci velilerimiz var; mutlaka öğrencileri okumalı Devlet işine girmeli yoksa çocukları hiçbir mesleği bilmiyor. Anne babaların en önemli stres kaynağı bu. Buğra ve Doruk henüz 19 yaşındalar.
Doruk babasıyla ortak besicilik yapıyor. Malatya'da Ören köyünde babası ona "bu iş sadece baban işi değil. Ortağımsın. Seninle yaptığım bu iş baba işi değil ortak bir iş olarak gör! Besi işindeki karı hemen dağıtacağız. Sen bununla işi daha da geliştirip büyüteceksin. O senin işin olacak. Ben sadece danışmanlık yapacağım yol göstereceğim, tecrübemi aktaracağım"
Buğra ise ticaretle uğraşıyor. 5 yıl elimde olan Renault Clio bir arabam vardı zaten kullanamıyordum onu Buğra satın aldı. Araba konusunda bazı püf noktalar hakkında bilgiler verdi. Bu bilgiler onun ticaretin kurallarını ne kadar erken kavramış, dedirten bilgiler di. Bir usta bir expertizin bilgilerinden farksızdı. Hangi arabanın alınması gerekli olduğunu, arabanın aksamı, arabanın rengi, renklerin fiata oynayacağı rol...
Ikisinin de hayatında KPSS'ye gireyim şu sınava başvurayım mülakatı geçeyim endişesi hiç yok. Zaten memuriyete bunların yapısı hiç uygun değil. ikisi de işini daha da geliştirmek istiyor. Özellikle üretim konusunda Türkiye'de en iyi olma amacı güdüyorlar. Hedefleri Türkiye'de en fazla vergi ödeyen iş adamı olmak. Onlarla sohbet ederken işte ülkeyi bu anlayış ayağa kaldırır, dedim.