Bir nebze mutluluk.
Dün Ahde Vefa Turan Birliği Derneğine bir misafir geldi.
- Başkanım ben Yağmur ......
Yağmur kızımızı elbette görür görmez tanımıştım.
Bir yıl evvel çok derin ve genç bir kız çocuğunun kaldıramayacağı kadar ağır problemlerin girdabında sıkıntı çekerken gelmişti.
Burada yazmak istemediğim iç içe geçmiş hepsi birbirinden acı sıkıntıları vardı.
- Bu sıkıntılara dayanmaya çalışacağım.
Ama ben okumak, Üniversite öğrencisi olmak istiyorum . Beni bir dershaneye kaydettirme imkanınız var mı?
O dertleri duyunca. Hiç düşünmeden, Evet Var dedim.
Ve.. Yağmur 'u Tahsin Bücük hocanın dershanesine gönderdim.
Paşa Kula kardeşimiz Ahde Vefa Turan Birliği Derneği adına Yağmur kızımızın bir yıllık dershane masrafını üstlendi.
Yağmur onca dert, problem ve sıkıntı arasında Dershaneye devam etti.
İmkansızlıklara rağmen azimle gayret etti.
2024 yılı Üniversitesiye giriş imtihanda % 20 diliminde başarı puanı var.
Pek çok fakülteye tam burslu olarak girebilecek puan almış.
Bu müjdeyi vermek için gelmiş.
Çok sevindim. Emeklerimizin boşa gitmediğine inandım yeniden.
Yağmur şu ifadeyi kullanarak bizi mest etti.
- Başkanım siz o dershane ücretini ödemeseydiniz, ben Üniversiyeyi kazanamazdım.
Hayat beni nereye savururdu bilemem.
Ahde Vefa Turan Birliği Derneğine, Paşa Kula amcaya, beni maddi ve manevi olarak destekleyen Murat Demirci ağabeyime çok teşekkür ederim.
Sizi mahcup etmeyeceğim..
İşte böyle aziz dostlar.. Bir yıl evvel küçük bir dokunuş, bir çaresizin ve küçük yaşta travmalar yaşamış bir küçük kızın hayatını değiştirdi.
Yağmur adına bende sizlere minnettarım.
Zira sizlerin destekleriyle var oldu AHDE VEFA TURAN DERNEĞİ.
Dünden beri moralim yerinde.. Bir işe yaramış olmanın mutluluğu var gönlümde.