Denizi oturak, gökyüzünü siper, yıldızları yüreğime sığdırarak, kendi cennetimde kırlarda yaşıyorum. Burada benim kurallarım, kendi ektiğim çiçekler en sevdiğim canlılar sevdiklerim ama lal olmuş diller söylevler yok ya da kapatıyorum bütün kirli seslere!
Konuşmuyor kimse, herkes huzurlu sessizlik var, ne kimseyle hesabım nede kırılmışlığım kırgınlığım var. Hoşgörünün sınırsız tabiatındayım ruhumun sınırlarıyla şifresi yüreğimin iznidir. Çok kolay giriliyor sanılır aksine derinlerime inmek zordur çarparsın dalgakıranına kolay gibi görünür her şey. Yaşamın her basamağında bir çiçek kondurdum yaşadıklarıma, sorun dediğiniz karmaşalarda Zümrüt’ü Anka oldum. Her seferinde ağlamadım acılarıma aksine onlardan güç aldım büyüdüm her seferinde, hep güldüm hep güleceğim de
Ruhumun zincirlerini sevgiyle bitmeyen enerjimle kırdım. Kendini bilmez hadsiz aymazlardan sorunlu insanlardan hep kaçtım, dostlarımın sorunları ise, her zaman yanı başımda başımın üstünde çözemesem de uğraş verdim, kendimle o kadar mutluyum ki en güzel alışkanlığım kitaplarım! Kitap gibi donanımlı dostlarım sevdiklerim var ne mutlu bana, okumamın zaman içerisinde anahtar olduğunu çözdüm.
Hoşgörüm ,anlayışım algıda seçicilik bakış açım perspektifim hatta şiirlerimi yazarken beslenişim çıkıyor karşıma, bugünde kendimle baş başa kaldım denizim gökyüzüm hatıralarımla lodosun tatlı esintisiyle ruhumun cennetiyle yine kendimi çok sevdim bugün de ne demiş şair, "kendini sevmeyenin beni sevdiğine inanmam"
Hadi Kıymet kalk sana sunulmuş güzel hayatının kahvesini içelim. Masmavi manzaramız sürprizlerle dolu! En sevdiğim portakallı çikolata yanında sürprizi olsun.
Kıymet Şahin
05.Kasım.2024