Ellerimizde, rengini şehitlerimizin al kanından almış ay yıldızlı bayraklarımız, gururla marşımızı okurken, çakmak çakmak gözleriyle ve yüzünde mutlu bir tebessümle yanıma yaklaştı Sarı Zeybek...
-Merhaba çocuğum, ne yapıyorsunuz burada?
-"Kardeşlerimle, Cumhuriyetimizin 100. Yılını kutluyoruz efendim" diyerek, heyecanla kendimizi tanıtmaya, kardeşlerimin hepsinin adını tek tek sıralamaya başladım.
"Egemen, Özgür, İlke, Devlet, Sevgi, Devrim, İrfan, Edip, İnanç, Hürriyet, Bilge, Kurtuluş, Kahraman, Adalet, Sonat, Ozan ve en büyük kardeşimiz Vatan" dedim devam eden heyecanımla ve ekledim hemen,"Benim adım da Cumhur efendim".
Sarı Zeybek, gözlerinin içi gülerek, hepimizin adının çok güzel ve anlamlı olduğunu söyledi ve ardından, adımızı kimin koyduğunu sordu gözlerimin içine bakarak...
Ben de gururla, adlarımızı koyan kişinin babamız , ATATÜRK olduğunu söyledim kendisine...
Sarı Zeybek başımı şevkatle okşayarak;
"Babanızın, Atanızın emaneti hak, mirası helaldir size çocuğum" dedi ve sıcacık kollarıyla sarmaladı beni...
Yanaklarım ıslanmış bir vaziyette açtım gözlerimi...Kalbim hızlı hızlı atıyordu. Sarı Zeybek rüyama gelmişti beni ödüllendirircesine. Minnet ve sevgiyle anarak, Atam'a bir şiir döküldü dudaklarımın arasından...
Bir sarı fırtına doğdu Türkün toprağında,
Yiğitler serini, sevenler yarini verdi uğrunda,
Düşmanlar şaşaladı, kazanamadı onun karşısında,
Gördüler ki, SARI ZEYBEK tek idi bu koskoca cihanda.
Cumhuriyetin 100.yılında Atam'a minnetle...
NURSAÇ DOĞANIŞIK
Not: Bu yazım "ulus sanat" youtube sitesinde cumhuriyetin 100.yılı için yayınlandı... Sevgiyle