Hafta sonları yasakları elbetteki toplumun bircok kesmini ekonmik anlamda olumsuz etkiledi.Ozgurluklerin kisitlanmasi anlaminda tum insanligi.Hafta sonlari piknik yapan insanlari bu surecte bile televizyondan cok izledim .Doga yuruyusleri ni her firsatta yapmis olmama ragmen piknigi hayatimda sadece iki defa genclik yillarimda yapmisligim vardir .Daha dogrusu ailemizin boyle bir kültürü hic olmadi nedense. Arkadaslarla bir cok kez sozlesmemize ragmen her seferinde birilerimizin işi cikti ve her seferndede sonu gelmeyen haftalara ertelendi. Bahar bitip yaz gelincede de herkes kendi uzagindaki yolculuguna cikti. Oysa ki hayat ne bir boslugu nede ertelemeyi kabul etmiyordu.Yani hayati iskalamamak gerekiyordu.
Nice ilkbaharlar nice sonbaharlar gelip gecti hepside yasanamadan takvim yapraklarinda soldu sadece. Yalniz piknik yapilirmi hic ? Kalabalik ister gonul muabbet ister dost ister semaverde dumani tuten demini almis caydan icmek ister. Bir defasinda cok sevdigim arkadasimla sozlestik tamam bir ertesi gun hazirlan gelir seni alırim dedi.O gece icim icime sigmadi kalp atislarimin ritimi degisti adeta.... kafamda bir suru hazirliklar yapmaya badlamustim bile. Fakat elinde olmayan sebepler nedeniyle acil olarak uzak diyara gitmek zorunda kaldi. Ben yine gidememiştim. Gittigimizde saclarima papatyalardan tac yaparmi acaba.... yapmasını istesem ...kelebekleri kovalasam cimenlerde yuvarlansam bir cocuk masumiyetiyle elini tutsam agaclarin arkasina saklansam beni arar bulurmu.Kimbilir nadilda tadina doyum olmazdi o anlarin. Allahim aklimdan nelerde geciriyorum öyle sacmalamıstim ki...olsun sacmalamaktanda korkmuyorum . Guzel günler sana gelmez sen onlara yuruyeceksin. icimde kalan hayallerimdi cocuksu duşlerimdi... o simdi uzaklarda.... mevsimler gecti ... ben hep bekledim ... o gelmedi...